28 september 2023
De afgelopen weken was er veel los rond Haus am Walde. We ontvingen zomergasten. Teun en Janna eigenlijk. Daarvóór waren we al gestart met verbouwen en dat is eigenlijk nog niet helemaal klaar. Het bijgebouw moest eraan geloven. Tegelzetters Hans, Henri en Marco hebben zich een week lang het snot voor de ogen gewerkt en het resultaat is een fraai betegelde entree in zowel appartement 9 als 10, de ‘verstopte’ badkamer in appartement 9 functioneert en is prachtig geworden, zo ook de nieuwe vloer in woonkamer en keuken van appartement 10. Zo mooi, dat ik de aanbouw van Wim niet ‘oneerbiedig’ aanbouw meer mag noemen. Kan je nagaan.
Waren die activiteiten mijn gezellige klusweek, compleet met dessert van Henri, niet lang erna mocht Wim los. Op een zonnige dat reed hij met Tonnie en een volgeladen kar met fraaie houten deuren uit het pittoreske Beneden-Leeuwen naar Winterberg om Haus am Walde te verfraaien met puur Maas-en-Waals vakmanschap. Zelfs Marian trok haar overall aan en kluste er lustig op los. Het resultaat: nieuwe deuren en ramen in de aanbouw, die vanaf nu dus niet meer zo heet. En Wim weet tegenwoordig alles van boutjes en moertjes. 
Wanneer je gaten maakt in een pand, moeten die ook weer worden aangesmeerd. Dat kon niet moeilijk zijn, dachten we. Dat bleek toch wat ingewikkelder, ondanks alle goede tips en materialen van Joris. Laten we het zo zeggen: Meo, die er verstand van heeft, ging me ‘zeker geen baan aanbieden naar aanleiding van het stukwerk.’ Soms moet je je knopen tellen en dat hebben we gedaan. Binnen afzienbare tijd maakt Horst Hallenberger er een geweldig strak geheel van en kan Haus am Walde de komende 25 jaar weer tegen alle mogelijke weersinvloeden.
De buitenmuren, welteverstaan. Binnen hebben we zo onze eigen methoden om ons te wapenen tegen winter en kou. Voor alle klimaatfanatici: aan voorspellingen doen we niet, we gaan er gewoon vanuit dat het een hele strenge winter wordt. Nu heeft de kachel in de hal gelukkig weinig excuus nodig om te branden, net zomin als ondergetekende om een fijne fles rode wijn soldaat te maken. Die smaakt altijd beter met gasten om mee te delen. Om het plaatje compleet te maken: we hebben een extra teckel: Sjef! Een soort Oscar 2.0 en een maatje voor Frits. Ze passen met een beetje inschikken allebei voor de kachel. Als het met de opvoeding de komende weken vlot, blijven ze ook daadwerkelijk op de aangewezen plaats liggen.
Dussss, we zijn een soort van in voorbereiding op het winterseizoen. Onze voormalige gasten ook, hebben we gemerkt. Er wordt lustig geappt en gebeld en dat is altijd leuk. In elk geval waar de voorpret mee begint en ons to-do-lijstje laat groeien. Niet verkeerd, want dat geeft een soort van druk en dat werkt voor ons. Tot slot: mocht er iemand nog een lumineus idee hebben voor een andere benaming van de aanbouw, laat je horen. Bijna klaar, Fast Fertig, zeggen de Duitsers. We houden jullie op de hoogte!
